-
1 periclitor
perīclitor, ātus sum, ārī depon. [ periculum ]1) пробовать, испытывать, подвергать испытанию (fortunam C; animum alicujus Pl; vires C)2) рисковать, подвергать опасности ( non est salus rei publicae periclitanda C)3) делать попытку ( in aliquā re C)4) подвергаться (находиться в) опасности (vita alicujus periclitatur Cs; succurrere periclitanti Pt; p. aliquā re L, Q, pro aliquā re Q или in и de aliquā re C etc.)p. capitis Ap — находиться в смертельной опасности -
2 periclitor
pĕrīclĭtor, āri, ātus sum - intr. et tr. - - intr. - [st1]1 [-] faire un essai. - Cic. Off. 3, 73; de Or. 3, 146. [st1]2 [-] être en danger, risquer. - Caes. BG. 6, 34, 8. - periclitari aliqua re: être en danger sous le rapport de qqch. --- Liv. 40, 15, 12. - periclitari vitā, Quint.: être en danger de mort. - periclitari alicujus rei: être en danger sous le rapport de qqch. --- Apul. M. 8, 31. - avec inf. periclitari perdere aliquid, Plin. 26, 112: risquer de perdre qqch. - periclitari rumpi, Quint. 11, 3, 42: risquer d'être brisé. - periclitari tragoediam evertere, Petr. 140: risquer de faire tomber la pièce. - causā periclitari Quint. 7, 2, 12: risquer de perdre le procès. - absol. proeliis et periclitando tuti sunt, Tac. G. 40: c'est dans les combats et dans leurs tentatives hasardeuses qu'ils trouvent leur sécurité. - tr. - [st1]3 [-] faire l'essai de, éprouver. - belli fortunam periclitari, Cic. Verr. 5, 132: éprouver la fortune de la guerre. - periclitandae sunt vires ingenii, Cic. de Or. 1, 157: il faut éprouver les forces de l'esprit. - part. à sens pass. periclitatis moribus, Cic. Lael. 63: après épreuve faite du caractère. - avec inter. ind. cotidie quid nostri auderent, periclitabatur, Caes. BG. 2, 8: chaque jour il éprouvait l'audace des nôtres. --- BG. 7, 36, 4; Cic. Off. 3, 18, 73. [st1]4 [-] mettre en danger, risquer. - non est salus periclitanda rei publicae, Cic. Cat. 1, 11: il ne faut pas mettre en péril le salut de l'état.* * *pĕrīclĭtor, āri, ātus sum - intr. et tr. - - intr. - [st1]1 [-] faire un essai. - Cic. Off. 3, 73; de Or. 3, 146. [st1]2 [-] être en danger, risquer. - Caes. BG. 6, 34, 8. - periclitari aliqua re: être en danger sous le rapport de qqch. --- Liv. 40, 15, 12. - periclitari vitā, Quint.: être en danger de mort. - periclitari alicujus rei: être en danger sous le rapport de qqch. --- Apul. M. 8, 31. - avec inf. periclitari perdere aliquid, Plin. 26, 112: risquer de perdre qqch. - periclitari rumpi, Quint. 11, 3, 42: risquer d'être brisé. - periclitari tragoediam evertere, Petr. 140: risquer de faire tomber la pièce. - causā periclitari Quint. 7, 2, 12: risquer de perdre le procès. - absol. proeliis et periclitando tuti sunt, Tac. G. 40: c'est dans les combats et dans leurs tentatives hasardeuses qu'ils trouvent leur sécurité. - tr. - [st1]3 [-] faire l'essai de, éprouver. - belli fortunam periclitari, Cic. Verr. 5, 132: éprouver la fortune de la guerre. - periclitandae sunt vires ingenii, Cic. de Or. 1, 157: il faut éprouver les forces de l'esprit. - part. à sens pass. periclitatis moribus, Cic. Lael. 63: après épreuve faite du caractère. - avec inter. ind. cotidie quid nostri auderent, periclitabatur, Caes. BG. 2, 8: chaque jour il éprouvait l'audace des nôtres. --- BG. 7, 36, 4; Cic. Off. 3, 18, 73. [st1]4 [-] mettre en danger, risquer. - non est salus periclitanda rei publicae, Cic. Cat. 1, 11: il ne faut pas mettre en péril le salut de l'état.* * *Periclitor, pen. cor. periclitaris, periclitari. Estre en danger, Periller, Estre en peril.\Periclitatur capite Sorades noster. Martialis. Il est en danger de sa teste, Il y va de la teste ou de la vie de Sorades.\Periclitari cancro. Cels. Estre en danger d'avoir le chancre.\Periclitari, cum infinitiuo. Quintilianus, Vox summa rumpi periclitatur. Est en hazard et danger de se rompre.\Ex sua liberalitate inops fieri periclitatur. Triphoninus. Par sa liberalité il est en danger de devenir povre.\Periclitari. Plaut. Essayer, Esprouver, Experimenter.\Fortunam tentare ac periclitari. Cic. Se hazarder.\Non est saepius in vno homine summa salus periclitanda Reipub. Cic. Il ne la fault plus mettre en danger. -
3 periclitor
perīclitor, ātus sum, ārī (periculum), I) intr.: A) einen Versuch machen, 1) im allg.: periclitemur in iis exemplis, Cic.: periclitabatur, quid nostri auderent, Caes. – 2) prägn., etwas wagen, riskieren, unternehmend sein, proeliis et periclitando (durch Wagen) tuti sunt, Tac. – B) in Gefahr sein od. sich befinden, gefährdet sein, auf dem Spiele stehen, a) übh.: ut potius Gallorum vita quam legionariorum periclitaretur, Caes.: se periclitatum videri, Quint.: ut verba periclitentur, in Gefahr sind, die Sache zu verderben, Quint.: uberiora et paene periclitantia (Halsbrechendes), Quint. – m. de u. Abl., de summa imperii sui, Aug. bei Suet. Tib. 21, 7. – m. Abl., rebus suis, Liv.: ingenii famā, Liv.: vitā, Ps. Quint. decl. – m. Genet., capitis, in Lebensgefahr sein, Apul. met. 8, 31. – m. ab u. Abl., ab obtrectatore, Ambros. in psalm. 118. serm. 14. § 29: m. pro u. Abl., pro veritate atque iustitia, ibid.: m. propter u. Akk., propter te cotidie, ibid. – mit Infin., rumpi, Quint.: perdere alqd, Plin.: neque umquam periclitabuntur esse privatae (sorores), Plin. pan. – b) von vor Gericht Klagenden od. Angeklagten, m. Abl., causā, Quint. 7, 2, 12: capite, Mart. 6, 26, 1. – m. propter u. Akk., propter peccatum, Petron. 30, 7. – oft Partiz. periclitans u. periclitatus u. Plur. periclitantes v. Angeklagten, Quint., Suet. u. Tac. – c) v. Patienten u. Krankheiten, ubi febris aliquem occupat, scire licet, non periclitari, si etc., Cels.: cicatrices duobus vitiis periclitantur, Cels.: m. Abl., abortu, Cels.: cancro, Cels.: veneno, Iustin. – Partiz. subst., periclitantes, Kranke in Lebensgefahr, gefährliche Kranke, Scrib. ep. in.: m. ex u. Abl., periclitantes ex canis rabiosi morsu, Plin. 32, 54. – II) tr.: A) mit etw. eine Probe machen, es probieren, versuchen, animum alcis, Plaut.: fortunam, Cic.: periclitandae vires ingenii, Cic. – Part. Perf. pass., periclitatis moribus, Cic. de amic. 63. – B) aufs Spiel setzen, riskieren, non est in uno homine summa salus periclitanda rei publicae, Cic. Cat. 1, 11.
-
4 periclitor
perīclitor, ātus sum, ārī (periculum), I) intr.: A) einen Versuch machen, 1) im allg.: periclitemur in iis exemplis, Cic.: periclitabatur, quid nostri auderent, Caes. – 2) prägn., etwas wagen, riskieren, unternehmend sein, proeliis et periclitando (durch Wagen) tuti sunt, Tac. – B) in Gefahr sein od. sich befinden, gefährdet sein, auf dem Spiele stehen, a) übh.: ut potius Gallorum vita quam legionariorum periclitaretur, Caes.: se periclitatum videri, Quint.: ut verba periclitentur, in Gefahr sind, die Sache zu verderben, Quint.: uberiora et paene periclitantia (Halsbrechendes), Quint. – m. de u. Abl., de summa imperii sui, Aug. bei Suet. Tib. 21, 7. – m. Abl., rebus suis, Liv.: ingenii famā, Liv.: vitā, Ps. Quint. decl. – m. Genet., capitis, in Lebensgefahr sein, Apul. met. 8, 31. – m. ab u. Abl., ab obtrectatore, Ambros. in psalm. 118. serm. 14. § 29: m. pro u. Abl., pro veritate atque iustitia, ibid.: m. propter u. Akk., propter te cotidie, ibid. – mit Infin., rumpi, Quint.: perdere alqd, Plin.: neque umquam periclitabuntur esse privatae (sorores), Plin. pan. – b) von vor Gericht Klagenden od. Angeklagten, m. Abl., causā, Quint. 7, 2, 12: capite, Mart. 6, 26, 1. – m. propter u. Akk., propter peccatum, Petron. 30, 7. – oft Partiz. periclitans u. periclitatus u. Plur. periclitantes v. Angeklagten, Quint., Suet. u. Tac. – c) v. Patienten u. Krankheiten, ubi fe-————bris aliquem occupat, scire licet, non periclitari, si etc., Cels.: cicatrices duobus vitiis periclitantur, Cels.: m. Abl., abortu, Cels.: cancro, Cels.: veneno, Iustin. – Partiz. subst., periclitantes, Kranke in Lebensgefahr, gefährliche Kranke, Scrib. ep. in.: m. ex u. Abl., periclitantes ex canis rabiosi morsu, Plin. 32, 54. – II) tr.: A) mit etw. eine Probe machen, es probieren, versuchen, animum alcis, Plaut.: fortunam, Cic.: periclitandae vires ingenii, Cic. – Part. Perf. pass., periclitatis moribus, Cic. de amic. 63. – B) aufs Spiel setzen, riskieren, non est in uno homine summa salus periclitanda rei publicae, Cic. Cat. 1, 11.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > periclitor
-
5 periclitatus
I.Act.A.In gen., to try, prove, test any thing, to make a trial of, put to the test (class.;B.syn.: experior, tento): periclitatus animum sum tuum, quid faceres,
Plaut. Am 3, 2, 33:an periclitamini Quid animi habeam,
id. ib. 2, 2, 57:belli fortunam tentare ac periclitari,
Cic. Verr. 2, 5, 50, § 132:omnia,
id. Quint. 31, 96: fidem alicujus. Sol. 19:in periclitandis experiundisque pueris,
Cic. Div. 2, 46, 97:periclitandae vires ingenii,
id. de Or. 1, 34, 157:exerceri in rebus cominus noscendis periclitandisque,
Gell. 13, 8, 2.—In partic., to put in peril, to endanger, risk, jeopard (rare but class.): non est saepius in uno homine salus summa periclitanda rei publicae, Cic. [p. 1344] Cat. 1, 5, 11.—II.Neutr.A.To try, attempt, make an attempt (class.): periclitari volui, si, etc., Planc. ap. Cic. Fam. 10, 18, 3:2.cotidie quid nostri auderent, periclitabatur,
Caes. B. G. 2, 8; Cic. Off. 3, 18, 73.—Pregn., to venture, to be bold or enterprising (post-Aug.):B.proeliis et periclitando tuti sunt,
Tac. G. 40.—To be in danger or peril, to incur or be exposed to danger, to be endangered or imperilled (class.):(β).ut potius Gallorum vita quam legionariorum periclitaretur,
Caes. B. G. 6, 33: ne de summā imperii populus Romanus periclitetur, Aug. ap. Suet. Tib. 21.—With abl.:(γ). (δ).famā ingenii,
Liv. 40, 15:capite,
to have one's head in danger, be in danger of losing one's head, Mart. 6, 26, 1:veneno,
Just. 37, 3, 7:paralysi,
Plin. 20, 15, 59, § 165:causā,
to be on trial, Quint. 7, 2, 12.—With inf. (postAug.):2.periclitabatur totam paene tragoediam evertere,
Petr. 140:rumpi,
Quint. 11, 3, 42; Plin. 26, 11, 69, § 112.—With ab and abl.:ab obtrectatore,
Ambros. in Psa. 118, Serm. 14, 29.—With pro:pro veritate,
Ambros. in Psa. 118, Serm. 14, 29.—With propter:propter te cotidie,
Ambros. in Psa. 118, Serm. 14, 29:propter peccatum,
Petr. 30, 7.—With ex:periclitantes ex canis rabiosi morsu,
Plin. 32, 5, 19, § 54.—Trop.: ut verba non periclitentur, that the words may run no danger (of losing the cause), Quint. 7, 3, 17.—Hence, pĕrīclĭtātus, a, um, part. perf.; in pass. signif., tried, tested:periclitatis moribus amicorum,
Cic. Lael. 17, 63. -
6 periclitor
I.Act.A.In gen., to try, prove, test any thing, to make a trial of, put to the test (class.;B.syn.: experior, tento): periclitatus animum sum tuum, quid faceres,
Plaut. Am 3, 2, 33:an periclitamini Quid animi habeam,
id. ib. 2, 2, 57:belli fortunam tentare ac periclitari,
Cic. Verr. 2, 5, 50, § 132:omnia,
id. Quint. 31, 96: fidem alicujus. Sol. 19:in periclitandis experiundisque pueris,
Cic. Div. 2, 46, 97:periclitandae vires ingenii,
id. de Or. 1, 34, 157:exerceri in rebus cominus noscendis periclitandisque,
Gell. 13, 8, 2.—In partic., to put in peril, to endanger, risk, jeopard (rare but class.): non est saepius in uno homine salus summa periclitanda rei publicae, Cic. [p. 1344] Cat. 1, 5, 11.—II.Neutr.A.To try, attempt, make an attempt (class.): periclitari volui, si, etc., Planc. ap. Cic. Fam. 10, 18, 3:2.cotidie quid nostri auderent, periclitabatur,
Caes. B. G. 2, 8; Cic. Off. 3, 18, 73.—Pregn., to venture, to be bold or enterprising (post-Aug.):B.proeliis et periclitando tuti sunt,
Tac. G. 40.—To be in danger or peril, to incur or be exposed to danger, to be endangered or imperilled (class.):(β).ut potius Gallorum vita quam legionariorum periclitaretur,
Caes. B. G. 6, 33: ne de summā imperii populus Romanus periclitetur, Aug. ap. Suet. Tib. 21.—With abl.:(γ). (δ).famā ingenii,
Liv. 40, 15:capite,
to have one's head in danger, be in danger of losing one's head, Mart. 6, 26, 1:veneno,
Just. 37, 3, 7:paralysi,
Plin. 20, 15, 59, § 165:causā,
to be on trial, Quint. 7, 2, 12.—With inf. (postAug.):2.periclitabatur totam paene tragoediam evertere,
Petr. 140:rumpi,
Quint. 11, 3, 42; Plin. 26, 11, 69, § 112.—With ab and abl.:ab obtrectatore,
Ambros. in Psa. 118, Serm. 14, 29.—With pro:pro veritate,
Ambros. in Psa. 118, Serm. 14, 29.—With propter:propter te cotidie,
Ambros. in Psa. 118, Serm. 14, 29:propter peccatum,
Petr. 30, 7.—With ex:periclitantes ex canis rabiosi morsu,
Plin. 32, 5, 19, § 54.—Trop.: ut verba non periclitentur, that the words may run no danger (of losing the cause), Quint. 7, 3, 17.—Hence, pĕrīclĭtātus, a, um, part. perf.; in pass. signif., tried, tested:periclitatis moribus amicorum,
Cic. Lael. 17, 63.
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский
- Французский